Ҳилми шутур, чунон ки маълум аст, агар тифле маҳолаш гирад ва сад фарсанг барад, гардан аз мутоабаташ напечад. Аммо агар дарае ҳавлнок пеш ояд, ки муҷиби ҳалок бошад ва тифл он ҷо ба нодони хоҳад шудан, зимом аз кафаш даргусалонад ва ҳеҷаш мутоваат накунад, ки ҳангоми дуруштӣ мулотифат дўст нагардад, балки тамаъ зиёдат кунад».
Касе, ки лутф кунад бо ту, хоки пояш бош
В-агар ситеза барад дар ту, чашмаш оган хок!
Сухан ба лутфу карам бо дуруштхўй магўй,
Ки зангхўрда нагардад ба нармсўҳон пок!