Иштирокчиёни бозӣ (мурғобиҳо) дар як қатор аз паси якдигар саф кашида, аз миёни якдигар медоранд. Дар пеш, дар масофаи начан- дон дур аз қатор бизингаре чорполо нишастааст. Ин «гург» аст. Вай чунин вонамуд месозад, ки гӯё чуқурӣ мекобад. Роҳбалади «мурғоби- ҳо» – «мурғоби»-и якум мепурсад:
- Гург, ҳой гург, ту чӣ кор карда истодаӣ?
- Чӣ мекобӣ?
- Сӯзан.
- Чӣ медӯзӣ?
- Халта.
- Ба он чӣ мегузорӣ?
-Мурғобичаро.
- Аз кадом села?
- Азселаиту.
- Ман намедиҳам.
- Ман медорам.
«Гург» давида ба охир омада бозингари охирини дарсафистодаро медорад. «Мурғоби»-и дар аввали қатор истода дастонашро кушода ба вай халал мерасонад. Агар «гург» «мургоби»-ро дорад, бозӣ бо «гург»- и дигар ва сардори дигари «мурғобиҳо» идома меёбад.