ГОНИТ

ГОНИТ (Gonitis; аз юн. gony – зону), илтиҳоби банди зону. Ангезаҳои беморӣ ба ҷавфи банд аз ҷойҳои осебёфтаи он, ҳамчунин ба воситаи хун ва лимфа ворид мешаванд.
Вобаста ба падидаҳои болинӣ (клиникӣ) Г.-и шадид ва музмин, аз рӯи тарзи рашҳа (экссудат) бошад, Г.-и зардобӣ, зардобию фасодӣ ва фасодиро фарқ мекунанд. Дар мавриди Г.-и шадид бандҳо ҳатман калон, ва дардманд шуда, пӯсти рӯи онҳо метасфад; бемор пои дардмандашро нимқат карда меистад. Дар ҷавфи банд рашҳа ҷамъ мешавад. Ҳангоми Г.-и фасодӣ пӯсти болои банди иллатӣ варам карда сурх мешавад; бинобар ҳаракат додани узв дарди сахт ба вуҷуд меояд. Дар ин маврид ҳолати мариз вазнин ва ҳарор. бадан то 39° баланд мешавад; ӯ табларза мекунад, мумкин уфунат (сепсис) рух намояд. Дар аснои Г.-и музмин падидаҳои маризӣ (дарди банд, ҳарорати баланд, варам, ихтилоли фаъолияти узв) камтар ба мушоҳида мерасанд.
Г.-ро дар беморхона муолиҷа мекунанд. Шарти асосии табобати босамари он гачбандӣ кардани узв аст. Пунксияи банди зону барои тадқиқи ситологӣ ва бактериологии рашҳа муҳим мебошад. Ҳангоми Г.-и фасодӣ аз усули артротомия истифода карда, дар мавриди вайрон шудани устухони банд бошад, банди зонуро қатъ менамоянд. Барои муолиҷаи Г. антибиотикҳо, витаминҳо, физиотерапия низ кор фармуда мешавад.