Комрон.инфо
Нусхаи ба роҳи рост овардани шавҳаре, ки роҳи номашруеро дунбол намудааст.
Агар шавҳари зане бо зани дигаре робитаи номашрӯе барқарор кардааст ва ё ин ки даромади ҳамин шавҳар аз тариқи ҳаром мебошад, барои ислоҳу ҳидояти вай ин оятро рӯзона 141-маротиба то 11-рӯз бихонад ва бар хурдание бидамад ва ба ӯ бидиҳад, то шавҳар онро бихурад, иншоаллоҳ он зан ба орзуяш мерасад.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Қул-ло ястави-л-хабису ва-т-тайибу ва лав аъҷабака касрату-л-хабиси, фа-т-тақуллоҳа ё ули-л-албоби лааллакум туфлиҳун.[1]
[1] Сураи Моида, ояти 100.
