Дуоҳо ҳангоми мусибат ва мушкилот

Аз Саъд ибни Абӯваққос (раз) ривоят аст, ки Расулуллоҳ (с) фармуданд: «Ҳазрати Зуннун [1] ҳар гоҳ дар шиками моҳӣ қарор гирифт, дар он ҳангом ин дуоро ба боргоҳи илоҳӣ хонд:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Лo илоҳа илло Анта Субҳонака иннӣ кунту мина-з золимин».

Тарҷума: Бор Илоҳо, ҷуз Ту дигар маьбуде нест. Ту Поку муқаддас ҳастӣ, ман аз ситамгорон ҳастам.

Ҳар шахси мусалмоне, ки дар ҳангоми мусибату мушкилот бо ин калимот ба боргоҳи илоҳӣ дуо кунад Худованд онро қабул мефармояд».^[2]

[1] Зуннун – Ҳазрати Юнус (а).

^[2]  Ин ҳадисро Аҳмад, Тирмизӣ ва Насоӣ ривоят кардаанд.