Агар шахсе барои сукунат маконе надорад ва ё ин ки асбоби касби маоши муносибе барояш муяссар намебошад ва ё ин ки дар мусофират аст, аммо тӯшаи сафар ба ҳамроҳаш намебошад, дар он сурат ин оятро ба таври мураттаб рӯзона 151-маротиба бихонад, иншоаллоҳ мушкилаш ҳал хоҳад гардид.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Ва лақад макканнокум фӣ-л-арзи ва ҷаално лакум фиҳо маъоиша, калила-м-мо ташкурун.[1]
[1] Сураи Аъроф, ояти 10.