Гуногун

Чун дар имзои коре мутараддид бошӣ, он тараф ихтиёр кун, ки беозортар барояд. Бо мардуми саҳлхўй душхор магўй, Бо ин кӣ дари сулҳ занад, ҷанг маҷўй! То кор ба зар бармеояд, ҷон дар хатар афкандан нашояд! Чу даст аз ҳама хилате даргусаст, Ҳалол аст бурдан ба шамшер даст.

Ҳар ки бо душманон сулҳ кунад, сари озори дўстон дорад. Бишўй, эй хирадманд, аз он дўст даст, Ки бо душманонат бувад ҳамнишаст.

Душмане заиф, ки дар тоат ояд ва дўсти намояд, мақсуди вай ҷуз он нест, ки душмани қавӣ гардад ва гуфтаанд: бар дўстии дўстон эътимод нест, то ба тамаллуқи душманон чӣ расад. Ва ҳар кӣ душмани кўчакро ҳақир медорад, бад-он монад, ки оташи андакро мўхмал мегузорад! Имрўз бикуш, чу метавон кушт, …

Раҳм овардан бар бадон, ситам аст бар некон ва афв кардан аз золимон, ҷавр аст бар дарвешон! Хабисро чу тааҳҳуд  кунию бинвозӣ, Ба давлати ту нигаҳ мекунад ба анбозӣ.

Ноҳияи Шаҳритуз яке аз минтақаҳои маъруф, аз ҷиҳати аграрӣ рушдкарда ва калонтарин ноҳияи Тоҷикистон бо масоҳати 2380,0 километри мураббаъ ва бо аҳолии 125 ҳазор нафар (2020с.) дар қисмати ҷанубу ғарбии кишвар ҷойгир аст. Санаи 29-уми августи соли 1930 ташкил шудааст ва дар айни замон дар ҳайати вилояти Хатлон мебошад. Халқиятҳои …

Се чиз пойдор намонад: Мол бе тиҷорат Илм бе баҳс Мулк бе сиёсат

Бефоида ҳар ки умр дарбохт, Чизе нахариду зар бияндохт. Мулк аз хирадмандон ҷамол гирад ва дин аз парҳезгорон камол ёбад. Подшоҳон ба сўҳбати хирадмандон аз он муҳтоҷтаранд, ки хирадмандон ба курбати подшоҳон. Пандам агар бишнавӣ, эй подшоҳ, Дар ҳама олам беҳ аз ин панд нест. Ҷуз ба хирадманд мафармо амал, …

Илм аз баҳри дин парвардан аст, на аз баҳри дунё хурдан! Ҳар кӣ парҳезу илму зуҳд фурўхт, Хирмане гирд карду пок бисўхт.

Ду кас ранҷи беҳуда бурданд ва саъи бефоида караданд: яке он, ки андухту нахўрд ва дигаре он, ки омўхту (амал) накард. Илм чандон, ки бештар хонӣ, Чун амал дар ту нест, нодонӣ. На муҳаққиқ бувад, на донишманд, Чорпое бар ў китобе чанд. Он тиҳимағзро чӣ илму хабар, Ки бар ў …

Мол аз баҳри осоиши умр аст, на умр аз баҳри гирд кардани мол! Оқилеро пурсидаанд: – Некбахт кисту бадбахт чист? Гуфт: – Некбахт он, ки хурду кишт ва бадбахт он, ки мурду ҳишт! Макун намоз бар он ҳеҷ кас, ки ҳеҷ накард, Ки умр дар сари таҳсили мол карду нахўрд. …