Як қитъаи заминро
Ҳамвор карда будем,
Сарҷамъ гашта, бо шавқ
Шудгор карда будем.
Бо ҳам шинонда будем
Як рада себи хушрӯ,
Дар хатти дигари он,
Анҷиру ноку олу.
Дар як замони кӯтоҳ
Сабзид боғи зебо,
Як ҷои дилкушо шуд
Атрофи мактаби мо.
Акнун ба деҳа ин боғ
Файзу сахо бубахшад,
Дар дидаву дили мо
Нуру сафо бибахшад.