Аз ҳама бачаҳои – мардакҳои хушруйтарин дар ҷаҳон дар кишварҳои шарқи наздик ва аврупо зиндагӣ мекунанд, ки ҷумлаи онҳо ин бачаҳои кишвари Туркия, Эрон, Итолиё, Испания, Португалия, Гресия, Булғория, Сирия ва ниҳоят Тоҷикистон беҳтарнанд.
Шояд шумо ҳайрон шуда бошед, ки бачаҳои тоҷик ҳам магар зебо мешаванд. Албатта бея гон шубҳа бачаҳои тоҷик яке аз мардҳои зеботарин ба ҳисоб мераванд ва хусусан духтарони русзабону ва умуман аврупои ошиқи бачаҳои тоҷик ҳастанд. Магар шумо намедонед, ки ҳамасола ҳазорҳо духтарони рус дар кофтану барпо кардани оила бо бачаҳои тоҷик розиву шуғл доранд.
Сабаби хушру будани бачаҳои тоҷик дар қади расо, пусти гандумранг, чашмони сиёҳу, рангобаранд, лафзи ширин, эҳтироми хуш, муомилаи ширин, меҳнаткаш будан асос мегиранд.
Бачаҳои хушруй мисли духтарони хушру одатан ғару булҳавас мешаванд, ки сабабаш вуҷуд надоштани мушкили дар муносибати ҷинсӣ мебошад.
Бачаҳои хушруйтарини Тоҷикистон дар водии Ҳисор ва хусусан дар шаҳри Душанбе ва ноҳияҳои куҳии кишвар аз ҷумла дар ноҳияҳои Варзоб, Шаҳринав, Регар, Помир (Хоруғ, Дарвоз, Тоҷикобод, Ғарм, Ишкошим) ва ғайраҳо зиндагӣ мекунанд.
Дар ин саҳифа суратҳои бачаҳои хушруйтарини дунё гирд оварда шудааст.