Андак-андак хеле шавад ва қатра-қатра селе гардад, яъне онон, ки дасти қувват надоранд, санги хўрда нигаҳ доранд, то ба вақти фурсат димор аз димоғи золим бароранд.
Андак-андак ба ҳам шавад бисёр,
Дон-донаст ғалла дар анбор.
Олимро нашояд, ки сафоҳат аз оми ба ҳилм даргузаронад, ки ҳар ду тарафро зиён дорад: ҳайбати ин кам шаваду ҷаҳли он мустаҳкам.
Чу бо сифла гўи ба лутфу хушӣ,
Фузун гардадаш кибру гарданкашӣ.
Маъсият аз ҳар ки содир шавад, нописандидааст ва аз уламо нохубтар, ки илм силоҳи ҷанги шайтон аст ва худованди силоҳро чун ба асирӣ баранд, шармсорӣ беш барад.
Оми нодони парешонрўзгор,
Беҳ зи донишманди нопарҳезгор.
К-он ба нобинои аз роҳ ўфтод.
В-ин ду чашмаш буду дар ҳар чоҳ ўфтод.