Home / Madaniyat va Sanat / HIKOYaI KABKI DARI

HIKOYaI KABKI DARI

Ovardaand, ki kabki darie dar domanai kuhe mekhiromid va gulgulai sadoi qahqahaash dar gunbadi sipehr mepechid. Ittifoqo, bozi shikorie dar on havo meguzasht, chun kabki dariro did, dilash ba muhabbati u moil gasht va ba khud andeshid, ki dar in olam har kase boyad yori muvofiq va rafiqi mehrubone doshta boshad:

Kase k-andar jahon yore nadorad,
Darakhti ishratash bore nadorad.

maxresdefault

Va in kabk yori khushmanzar, khandonru, sabukruh, shirinzabon va latifharakot ast, dil dar suhbati chunin rafiq tozavu khurram gardad:

YOre boyad, chi guna yore boyad?
YOre, ki gireh zi kori man bikshoyad.
Har gah, ki jamoli kheshtan binmoyad,
3-oyinai dil gubori gam bizdoyad.

Pas, ohista ba jonibi kabk moil shud va kabkro nazar bar vay aftod va hazarkunon khudro ba shikofi sange rasonid. Boz az havo daromada, peshi on surokh nishasta guft:

– Ey kabk, pesh az in az khunarhoi tu gofil budam va fazlu kamoli tu bar man zohir nabud. Imruz ba vositai qahqahai tu kushoishe dar dili man padid omad va khiromidani dilfirebi tu maro sayd karda. Umed ast, ki minbad az mann tarsonu haroson naboshi va ba sui man mayl namoi.

Kabk ovoz dod, ki «Ey qahramoni komgor, dast az in bechorai mehnatzada bozdor, har goh ki obu otash bo ham yakjoya shavand, manu tu rafiq shuda metavonem».

Boz guft:

– Ey aziz, andesha kun, ki man az dusti bo tu hech garazenadoram, jangoli man nuqsone nadorad, ki az sayd bozmonda boshad; minqori man qusure nadorad, ki az khurdan ojiz shuda bosham. Man gayr az bo tu dusti hamdam shudan digar maqsade nadoram. Tu az suhbati man chandin foidaho khohi did. Avvalan, chun digar bozho mebinand, ki tu dar soyai parvarishi man hasti, ba tu taaddi namekunand va ba didai hurmat ba tu menigarand; duvum, man turo ba oshyonai khud mebaram va tu az kabkhoi digar chi qadarho baland zindagi mekuni; seyum, az kabkho har mokiyonero, ki khohi, nazdat meoram, bo vay bo khushivu khursandi ruz meguzaroni.

Kabk guft:

– Tu amiri murgoni va inoni ikhtiyori murgon ba qabzai iqtidori tust va man yake az fuqaroi tu hastam. Agar az mann kirdore sodir shavad, ki muvofiqi tabi tu naboshad, pas sarpanjai gazabi tu maro ba halokat rasonad. Behtar in ast, ki dar gushai khilvat binishinam.

Boz guft:

– Ey barodar, nashunidai, ki didai dusti aybro namebinad va har zishti, ki az dust padid oyad, bagoyat zebo menamoyad.

Zahri turo dust chi donad? – Shakar!
Aybi turo dust chi binad? – Hunar!

Man, ki kirdori turo ba didai muhabbat mebinam, dar guftu shunidi tu chi guna khati khato kashida metavonam?

Didai dust aybbin nabuvad. Kabk harchand uzrhoi pisandida meguft, boz javobhoi maqulu dilpazir dar muqobili on meovard. Dar okhir ba ahdu paymon kabkro az surokh berun ovard va boz uro bardoshta ba oshyonai khud ovard. Har du bo yakdigar khush baroma da ruzhoro bo ayshu tarab meguzaronidand.

Du-se ruz az in miyon guzasht, kabk ba boz tamoman bovari karda dalerona sukhan meguft va beibo qahqaha mezad. Boz ham khudro ba noshunidani zada az sari intiqom darmegu zasht, ammo kinai on dar sinaash jo megirift.

Ruze boz kame bemor shud va baroi khurok az joy harakat karda nametavonist. Hama ruz dar oshyona bud, chun shab daromad, khele gurusna mond va kinahoi kabk, ki ba mururi zamon jam shuda bud, bozro khashmolud sokht. Harchand ahdu paymonhoi guzashta ba khotirash meomad, ammo hech ba aqlash qabul nameshud va baroi khurdani kabk bahona mejust. Kabk osori gazab dar basharai u mushohida namuda, ba aqli khirad haloki khudro medid va ohi sard az didi purdard kashida, ba khud meguft: «Ki az avvali hol nazar ba poyoni kor nayafgandam va bo gayri jinsi khud payvastam. Binobar in kishtii umram imruz ba girdobe daraftoda, ki muholi tad bir az khalosi on ojiz ast»

Na az rafiq vafoyu na az hayot umed. Na az sipehr bashorat, na az zamona navid!

Boz boshad, jangoli ozor kushod va minqori khunkhor ba zahri sitam ob doda, bahonajui mekard. Kabk az rui ehtiyoj rioyati odob menamud va az in sabab bahonae baroi boz pay do nabud. Okhirulamr boz betoqat shuda az rui asab ba kabk guft:

– Oyo ravo boshad, ki man dar oftob boshamu tu dar soya nishini?

Kabk guft:

– Ey amiri jahongir, holo shab ast va hama olamro soyai zulmot furu girifta, shumo az tobi kadom oftob ba zahma ted va man dar soyai chi chiz istirohat doram?

Boz guft:

– Ey beadab, maro durugguy mesozi va sukhani maro rad mekuni, sazoi turo dodan lozim ast. Inro guftu kabkro az ham daridu khurd.

Mullifi hikoya: HUSAYN VOIZI KOShIFI

SAVOL VA SUPORISh:

  1. Boz chi khel paranda ast?
  2. Boz kabki dariro dida ba chi hissiyot giriftor shud?
  3. Boz ba kabk chi taklif kard?
  4. Munozirai boz va kabkro batafsil naql kuned.
  5. Javobi kabk «Har goh, ki obu otash yakjoya shavad» chi mani dorad?
  6. Boz ba kabk chi vada dod?
  7. Kabk bo kadom raftor ba dili boz kina jo mekard?
  8. Boz charo dar qasdi joni kabk aftod?
  9. Az in hikoya ba kadom khulosa omaded?
  10. Maqoli khalqii:

«Shavad hamjins bo hamjins hamroz,

Kabutar bo kabutar, boz bo boz» – chi mani dorad?

In maqolro sharh dihed.

Инчунин кобед

mechet-dushanbe-2

Masjidi nav-kaloni shahri Dushanbe

Masjidi kalontarini shahri Dushanbe yake az machitoni kalontarini dunyo va az hama buzurgtarin dar Osiyoi …