Сайёди заифро мохие кави ба дом андар афтод, токати хифзи он надошт, мохи бар у голиб омад ва дом аз дасташ даррабуду бирафт.
Шуд гуломе, ки оби чуй орад,
Оби чуй омаду гулом бибурд.
Дом хар бор мохи оварди,
Мохи ин бор рафту дом бибурд.
Дигар сайёдон дарег хурданд ва маломаташ карданд, ки чунин сайде дар домат афтод ва надонисти нигох доштан?!
Гуфт:
– Эй бародарон, чи тавон кардан? Маро рузи набуд ва мохиро хамчунон рузи монда буд.
Сайёди берузи дар Дачла мохи нагирад ва мохи бе ачал бар хушк намирад.