Сабаби чудошавии оилахо: 10-тои асоси

Вайрон шудани оилахо дар замони хозира боз хам зиёд шуда истодааст ва сабаби он Падару Модаронро (Волидайн) дар ташвиш гузошта истодааст, вале ин мушкили хар як чавондухтар ва шеърбачахоро низ дар гам гузошта истодааст.

Барои пешгири ва кам кардани чудошави тавсия мешавад, ки ин камбудихоро омухта шавад ва барои истифодаи худ ва дигарон равона намоед. Яъне пеш аз бунёд кардани оилаи нав ин омилхоро ба инобат гирифта шавад.

10 сабабхои асосии парокандашавии оилахо:

1. Мавчуд набудани хамдигарфахмии кофи байни зан ва мард. Сабаби кам будани хамдигарфахми дар он аст, ки тафовут байни писару духтар хело зиёд аст ва дар баъзе холатхо тафовут байни дигар аъзоёни оила хам таъсири зиёд мерасонад. Яъне хамдигарфахми байни хушдоман ва келин.
2. Сину сол. Фаркияти зиёд дар сину сол ба он меоварад, ки чавон серталаб дар шахват мешавад ва пир камталаб ва дар холати конеъ карда натавонистан шахси конеънашуда ба дарёфти чуфти дигар мешавад;
3. Боигари. Чанчолхои бо мавзуи «Оти ту камбагал ва хеч чиз накардааст» ба иззати нафси бисёрихо расида ба чанчолхои пайарпай овардааст ва ин сабаби иктисоди ба вайроншавии оилахо аксар вакт сабабгор гардидааст;
4. Саломати. Дар холати камбуди дар якгон узви бадан доштан низ ба вайроншавии оила сабабгор мешавад. Чунки одами саломатиаш вазнин талаботи хамсари худ ва аъзоёни оиларо конеъ карда наметавонад ва ба парокандаги оварда мерасонад. Масалан таваллуд карда натавонистани фарзанд ё алокаи чинсии кофи накардан.
5. Зебоги. Ин омил низ хеле мухим аст. Бояд донист, ки зебогии зиёд доштан талаботи чавонро нисбати хамсари худ зиёд мекунад ва чунин омилро танхо бо дигар омили пуркудрат хомуш кардан мумкин аст. Яъне агар Писар гарчанде безеб бошад хам вале вазифаи калон ё худ бой бошад пас духтар токат карда зиндагии оилавиашро пеш мебарад.
6. Рафтор. Харакатхои аъзоёни оила хеле мухим аст. Агар Писар тозакору тозагуй бошад вале духтар ифлосу бадсухан бошад ин низ окибати хуб надорад. Хабаркаши низ яке аз рафтори баъди инсонист. Дигар рафтори баъд ин беэхтироми аст. Боз яке фарёд карда сухан мекунад ва дигаре доимо ба гайбат машгул аст.
7. Дин. Дар баъзе холатхо диндорон шахсони муъмин ва кофиро танкид мекунанд ки онхо бехудоянд ва гумроханд ва худро боло мегиранд. Инчунин шахсони ба Худо бовари намекарда ба диндорон механданду мегуянд, ки онхо ахмак хастанд, чунки ба чизи набуда эътикод меоранд. Ин нафрати дутарафа доимо холати вазнинро ба вучуд меорад.
8. Фахмиши волидайнхо. Фаркияти зиёд дар хамдигарфахмии байни келину хушдоман, хамдигарфахмии байни кудохо ва хусуру домод хам таъсири калон мерасонад. Самими фахмиши ин ашхосро пеш аз туй хам дар вакти салому алейк намудан то андозае хис кардан мумкин аст.
9. Дониш. Хамсари камсавод доимо метавонад боиси таъназани карор гирад. Барои хамин мегуянд, ки гуё хондагиша гири нагз. Вале дигарон мегуянд, ки хондагихош вайрон шудаги ва ба онхо беаклтару чашмонаш кушода нашудагиш мувофиктар аст.
10. Нафс. Гарчанде аъзоёни оила аз руи хаммаи омилхои дар боло навишташуда як хел бошанд, хам вале нафс яъне хохиши зиёд ва хасади зиёд ба дигарон низ хусусияти баъди инсонист. Масалан хамсоя хонаи калон харидаст гуфта ё мошини нав дорад гуфта чанчолу миёншикани барпо менамоянд. Шукргузори кам аст.

Барои хамин хам пеш аз бунёд кардани оилаи нав хуб мешуд чавонхо дар давоми на кам аз ним сол бо якдигар хуб шинос шуда ва дар холати имконпазир будан бо аъзоёни оилаи якдигар хам шиносу рафту ой намуда баъд хулосаи барпо кардани оиларо бароранд хуб мешавад.

Вагарна хатари вайроншавии оила зиёд шуда ба сагера мондани кудакон, пайдо шудани инсонхои зиёди носолим, зиндагии токагии вазнин, асабонии зиёд, ташвиши бефоида, харочоти беасос, такроран харч кардани пулу мол барои маъракахои туёна ва умуман бой додани вакти пурсамар, боис метавон гардад.