Хакиме писаронро панд хамедод, ки чонони падар, хунар омузед, ки мулки давлати дунёро эътикод нашояд ва симу зар дар сафар-бар махаллихатар аст: ё дузд ба як бор бибарад, ё хоча ба тафорик бихурад. Аммо хунар чашмае зоянда асту давлати поянда. Агар хунарманд аз давлат бияфтад, гам набошад, ки хунарманд дар нафси худ давлат аст, хар чо ки равад, кадр бинад ва дар садр нишинад ва бехунар лукма чуяду сахти бинад!
Сахт аст, пас аз чох тахаккум бурдан,
Ху карда ба ноз, чаври мардум бурдан.
***
Вакте афтод фитнае дар Шом,
Хар кас аз гушае фаро рафтанд.
Рустозодагони донишманд
Ба вазирии подшох рафтанд,
Писарони вазири нокисакл
Ба гадои ба русто рафтанд.