Моддаи 154-и Кодекси хукуквайронкунии маъмури. Окибатхои шикоят кардан ва эътироз овардан
- Шикоят кардан ва эътироз овардан ичрои карорро ба истиснои ичрои карор оид ба таъин кардани чазо дар намуди хабси маъмури бозмедорад.
- Пас аз гузаштани мухлати барои шикоят кардан ё эътироз овардан муайянгардида судяе, ки карорро баровардааст, парвандаро бо шикоят, эътироз ва эродхои нисбат ба он расида ба суди мархилаи кассатсиони мефиристад ва дар ин бора шахсонеро, ки шикоят ё эътироз овардаанд, огох мекунад.
- Шахсе, ки аз руи карор шикоят кардааст ва эътироз овардааст, хукук дорад онро то огози мачлиси суди мархилаи кассатсиони бозхонад.
- Шахсе, ки аз руи карор шикоят кардааст ва эътироз овардааст, хукук дорад онро тагйир дихад ё шикоят ё эътирози худро бо далелхои нав пурра кунад. Зимнан дар эътирози иловагии прокурор ё дар шикояти шахс дар бораи тагйир додани шикоят, хамчунин дар шикояти иловагии чабрдида ё намояндагони онхо, ки пас аз гузаштани мухлати овардани шикоят ё эътироз ба карор пешниход шудааст‚ дар бораи бад кардани вазъи шахсе, ки ба чавобгарии маъмури кашида шудааст, агар чунин талаб дар шикоят ё эътирози пештар овардашуда чой надошта бошад, масъала гузоштан мумкин нест.