Мусафеди безан ва танхо

Пирамардеро гуфтанд:
– Чаро зан накуни?
Гуфт:
– Бо пиразанонам айше набошад!
Гуфтанд:
– чавоне бихох, чу мукнат дори?!
Гуфт:
– Маро, ки пирам бо пиразанон улфат нест, пас уро, ки чавон бошад, бо ман, ки пирам, чи дусти сурат бандад?!

Зур бояд на зар, ки бонуро
Гурзе дусттар, ки дах ман гушт.

Шунидаам, ки дар ин рузхо куханпире
Хаёл баст ба пиронасар, ки гирад чуфт.
Бихост духтараке хубруй, Гавхар ном,
Чу дурчи гавхараш аз чашми мардумон бинухуфт.
Чунон ки расми аруси бувад, мухайё буд,
Вале ба хамлаи аввал асои шайх бихуфт.
Камон кашиду бизад бар хадаф, ки натвон духт,
Магар ба сузани фулод чомаи хангуфт.
Ба дустон гила огоз карду хучччат сохт,
Ки хону мони ман ин шухдида пок бируфт.
Миёни шавхару зан чангу фитна хост чунон,
Ки сар ба шахнаву кози кашиду Саъди гуфт:
«Пас аз хилофу шанеат гунохи духтар чист?
Туро, ки даст биларзад, гухар чи дони суфт!».