Дар огози нимаи дуюми асри XIX аксарияти давлатхои араб мисли пештара мустамликаи империяи Усмониён буданд. Дар баробари ин як катор мамлакатхои Европа барои ба даст даровардани мустамликахои арабии Туркия мубориза мебурданд. Вазъи асримиёнаги ба давлатхои араб имконият намедод, ки ба мукобили тачовузи хоричи истодагари карда тавонанд.
Азбаски дар ин давра империяи Усмониён ба бухрони шадиди феодали гирифтор шуда буд, ба дастдарозкунии мамлакатхои империалисти ба таври бояду шояд муковимат карда наметавонист. Барои хамин, баъди муковимати начандон зиёде мачбур мешуд, ки мулкхои арабии худро паси хам ба онхо вогузор кунад.
Ба мамлакатхои араб воридшавии сармояи мамлакатхои абаркудрати Европа кайхо сурат гирифта буд. Дар нимаи дуюми асри XIX – аввали асри XX бошад, ба ниммустамлика ва ё мустамликаи давлатхои импералисти табдил ёфтани ин мамлакатхо анчом меёбад.