Хакимеро пурсидаанд: «Чандин дарахти номвар, ки худои азза ва чалла офаридаасту баруманд, хеч якро озод нахондаанд магар сарвро, ки самаре надорад. Гуй, дар ин чи хикмат аст?» Гуфт:
– хар якеро дахле муайян асту вакте маълум, ки гохе ба вучуди он тозаанду гохе бо одами он пажмурда ва сарвро хеч аз ин нест ва хама вакте хуш аст. Ин аст сифати озодагон.
Бар он чи мегузарад, дил манех, ки Дачла басе
Пас аз халифа бихохад гузашт дар Багдод.
Гарат зи даст барояд, чу нахл бош карим,
В-арат зи даст наёяд, чу сарв бош озод.