КЕЛОИД

КЕЛОИД (юн. kele – омос ва eidos – намуд), ташкилаи омосмонандест дар пуст. К. худ аз худ ё дар пайи ягон осеб ба вучуд меояд. Баъди беморихои римноки амик пайдо шудани он низ аз эхтимол дур нест. Зухуроти К.-ро ба ихтилоли эндокрини, сироят ва хусусиятхои ирсии пуст вобаста медонанд.
К. омоси сахти рангаш сурхи баланд ё сафеди курашакл (ё дарозруя) буда, дар сатхи пуст чой мегирад. К. хакики ва дуругин мешавад. К.-и хакики дар чои солими пуст ба вучуд меояд; К.-и дуругин дар чои каблан осебёфтаи пуст (мас., сухта) пайдо мешавад ва одатан шаклаш низ ба он мувофик мебошад (мас., К.-е, ки дар чои буридашудаи пуст пайдо шудааст, шакли дарозруя ва агар дар чои пучак ба вучуд омада бошад, шакли гирда дорад). К.-хо тока ё гурух-гурух дар руй, сарсина, гардан, тахтапушт пайдо шуда метавонанд. Чараёни К. дуру дароз буда, гохо тамоми умр бетагйир боки мемонад.