Тавонгаре бахилро писаре ранчур буд, некхохон гуфтандаш:
– Маслихат он аст, ки хатми куръоне куни аз бахри вай ё базли курбоне?!
Лахте ба андеша фуру рафту гуфт:
– Мусхафи махчур авлитар аст, ки галаи ду
Сохибдиле бишунид ва гуфт эй инсон:
– хатмаш ба иллати он ихтиёр омад, ки куръон бар сари забон асту дар миёни чон!
Дарего, гардани тоат ниходан,
Гараш хамрох буди даст додан.
Ба диноре чу хар дар гил бимонад,
В-ар «алхамде» бихохи, сад бихонанд.