ИСТЕФАН ИБНИ БАСИЛ

ИСТЕФАН ИБНИ БАСИЛ, мутарчим, яке аз тарчумонхои маъруфи замони аббосихо (а. 9). Аз шогирдони Хунайн ибни Исхок (808 – 873) буда, бисёре аз китобхои тибби юнониро ба забони араби гардондааст. Аз чумлаи тарчумахои у «Китобу-л-хашоиш» (Materia Medica)-и Дискуридуси Айнузарби (Dioscoridos) буда, онро нахуст у дар замони халифаи аббоси Мутаваккил (847 – 861 м.) дар Багдод тарчума ва сипас Хунайн ибни Исхок тасхех ва тахрир кардааст.
Ад.: Мухаммад Муъин, «Фарханги форси», ч. 5, Техрон, 1379 х. ш.
С. Шахобуддинов.