Меърочиддини Камол менависад:
Дарахти бесамар ояд ба хобат,
Хамон соат, ки мах суи ту тобад,
Далелаш, харфи ту макбул н-ояд,
Ба он маъшукаи нозукхиромат.
Дар робита ба корхои таъмир дар кисматхои гуногуни Душанбе, обро бо навбат махкам мекунанд Шахрдори …