Набудани вакт ва асабони метавонад хар як хохиш, аз он чумла хохиши шахвониро, нобуд кунад. Мо мисли гахвора дар чарх давр мезанем ва баъзан фаромуш мекунем, ки мо хукук дорем аз масофа берун бошем, ки ибтидо ва интихо надорад.
Машхуртарин шахрванди бритониё, сарвазири 61-уми Бритониёи Кабир, Уинстон Черчилл “консепсияи эротикии” худро дошт: у мехост, ки садсола шавад ва бо духтари чавону зеботарин хамхобаги кунад ва дар болини у аз алокаи чинси бимирад.
Имрузхо одат хаст, ки асабониятро дар набудани хохишхо айбдор кунем. Дар хакикат, агар чинси конеъкунанда набошад, мо рохи бехтаринро хис намекунем. Аммо хама психологхои оилави ба як чиз рози хастанд: мавчуд набудани хохиши наздик шудан бо шарики як сигнали ташвишоварест, ки дар муносибати нодуруст чизе нодуруст аст. Дар ин холат, пеш аз хама, сабабхои психологии “мушкилот” дар хаёти оиларо сарфи назар кардан лозим аст ва танхо баъд ба чанбахои чинси гузаштан лозим аст.
Табиист, ки даврахое хастанд, ки одамони гирду атроф (масалан, рохбарон) аз мо зиёд натичаи корро талаб мекунанд – шумо метавонед мунтазам аз хад зиёд кор кунед ва холо хам эхсос кунед, ки вакти кофи нест. Баъзан худамон аз худамон аз хад зиёд чиз мехохем ва интизорихои мо ичро нашуда мемонанд. Чи кадаре ки фаркияти байни натичахои вокеи ва интизорихо зиёд аст, фишори равони хамон кадар бештар мешавад.
Одамони “фишурдашуда мисли лиму”, новобаста аз чинс, таваччухро ба алокаи чинси гум мекунанд. Такрибан 46% одамони синнашон аз 35 то 46 сола хангоми дучоршави бо вазъият худро дуст намедоранд.