Чаро гушти хук харом аст?

Савол: барои чи гушти хук харом ? Пеш аз хама гушти хук харом буда, аз хамин сабаб  Аллох истифодаи онро дар хурок манъ кардааст. Ва мусулмонхо бояд ба фармудаи Аллох итоат намуда, хатто агар мафхуми манъ кардани онро дарк накунан хам, набояд чунин саволхоро дар фикри худ чой надиханд; “Чаро?” “Барои чи?”  Хамин тарик хамаи талоботи шариат амри Офаридгорамон Аллох мебошад.

Дар дунё бисёр чизхое хастанд, ки истифодаи онро Парвардигори Олам рухсат додаст. Вале онхо шумориданашаванда мебошанд. Ва дар бораи чизи манъшуда бошад шумораи онхо махдуд аст. Вале ба ин нигох накарда баъзе одамон ахмият наметиян ё намехоханд ба фармудаи Худо итоат кунанд  ва танхо ба чизхои манъкардашуда  кушиш мекунанд (Шояд онхо фикр мекунанд, ки “меваи манъшуда ширин аст”?). Гуё, ки агар онхо чизи манъкардашударо дар хурокошон истифода накунан онхо ба  гуруснаги дучор мешуда бошанд.

Бузургтарин ибодат, сазовори  мукофотпазирии  бузургтар ин итоат кардан ба фармудаи Аллох Таъоллох буда бе дудилаги на ба манфиат ва ё зараре, ки    Парвардигор талаб дорад мунтазир аст.

Шубхае нест, ки хамаи чизхои аз чониби Офаридгор манъкардашуда барои манфиати  харду олам мебошад. Ва манъ кардани истифодаи хук аз панду хикмати Офаридгор аст.

Эхтимол аст, ки баъзеи онхоро номбар кунем:

1 Хук ин анбори захрхо мебошад. Маълум аст, ки хук равгани зиёд дорад. Дар вакти истеъмол кардани хук равгани он ба бадани инсон ворид гардида  дар натича  хун ба заррахои чарбу мубаддал мегардад.

Бисёршавии равган ба бандшавии рохи хун дар раги шохрохи оварда мерасонад. Ин сабаби  баландшавии фишор ва сактаи дил мебошад.Дар таркиби равгани хук моддаи захрнок бо номи «sutoksin» (сутоксин) мавчуд аст, ки ба баровардани ин  тамоми таркиби лимфоминои охани организм харакат мекунанд ва ба организм сарбори мешавад. Ин намуд сарбори ба варамкуни оварда мерасонад. Хусусан  ба кудакон зарари манфи мерасонад. Дар ин робита дар баъзе мавридхо, дар кудакони майда варамкунии гардан дида мешавад, ки  ба монанди гардани хук тасавур кардан мумкин.Ин хама аз сабаби  бисёр истеъмол кардани гушти хук мебошад. Бале дар  дар сохаи тиб, чуноне ки ин бемори аник нест  сабаби инъикоси пайдоиши он мебошад.

Ин намуд касалиро бо номи “skrofuloz” (касалии хук)   мешиносанд.  Дар холати мушкилии ин касали лимфосхо варамкарда ба намуди захм табдил меёбанд. Илова бар ин, харорати бемор баланд шуда, окибати хамаи ин ба марг оварда мерасонад.

2. Гушти хук дар таркибаш шилим ва ё чирки зиёде дорад, ки ба шахсе, ки онро истеъмол менамояд, мегузарад. Дар вакти зиёд шудани шилим ва ё чирк дар организм он дар тагоякхо мушакхо ва рагхо чамъ шуда, боиси мондани намак дар сутунмухра ба бемории сколиоз (кач шудани сутунмухра ) оварда мерасонад. Аксар вакт, истеъмоли зиёди хук тагоякхо ба андозае суст мешаванд, ки ба вазни бадан тоб оварда наметавонад.Хамаи ин боиси заиф гардидани сутунмухра мебошад. Дастони инсоне, ки гушти хукро истеъмол мекунад, варам карда ва дар баданаш равгани бисёр чамъ мешавад. Ин хел инсонхо новобаста ба варзиш машгул шуданашон хануз хам тамбали ва сустиро хис мекунанд.
3. Дар таркиби хук микдори зиёди гормонхои афзоиши кад вучуд дорад. Бо сабаби хамин хукчаи навзод ки вазмаш якчанд сад грам буда бади шаш мох ба сад киллограм мерасад. Ин сабаби зиёд будани гормонхои афзоиш дар таркиби организм мебошад. Дар навбати истемоли гушти хук дар организми инсон ин гормон бисёршуда ба зиёни организми инсон оварда мерасонад. Сахехтар ба варамкунии пусти болии гушт оварда мерасонад. Устухони бини, устухони чог ва устухонхои дасту по аз хад калон мешаванд. Аз хама зарари калон аз гармонхои афзоиш ин сабаби гирифторшавии касалии сил мебошад. Аз тарафи мутахасисони бойтори исбот шудаст, ки дар сини мукарари хукони нар ба касалии сил бисёр гирифтор мешаванд;

4. Дар таркиби хук чунин моддахои зиёдати ба монанди histamine (хистамин) ва imidazole (имидазол) буда, метавонад ба бемории пуст ба монанди хоришак, испарма,экзема ва дерматит оварда расонад. Илова бар ин, ин моддахо сабаби бемории курруда, бемории хубобчахои захролуд ва рагхои хунгард шуда метавонад. Барои хамин духтурон барои беморони касалии дил тавсия медиханд, ки гушти хукро истеъмол накунанд.

5. Истеъмоли гушти хук боз ба яке аз касалихои хатарнок оварда мерасонад. Ин бемории трихинеллез мебошад. Худи хук низ ба ин бемори дар вакти истеъмоли кирмхо ки номашон трихинел мебошад гирифтор мешаванд. Як намуди кирм буда аксаран дар гушти хук дида мешавад. Таъсири ин бемори ба худи хук он кадар зараровар набуда, аммо барои одамон хатарнок аст. Трихнелла ба хуни инсон рафта ба воситаи узвхои хозима ва баъдан ба тамоми узвхои бадан пахн мешавад. Чои асосии трихинели дар бадани одам чог, забон, мушакхои гардан, кафаси сина Ва одамро ба фалач шудан мерасонад. Илова бар ин трихинели метавонад ба баста шудани рагхои хунгард, менингит ва дигар беморихои магзи сар оварда расонад. Бемории трихенили метавонад, ки одамро нобуд созад. Мушкилоти асосии ин бемори ин табобатнашаванда будани он аст. Аз хама пахншудатарини чойи бемории трихинели ин мамлакатхои Гарб мебошанд. Бо вучуди назорати чиддии мутахассисони бойтори, трихинели бисёртар дар Шветсария, Англия ва Полша  пахн шудааст. Танхо дар давлатхои мусулмони чунин намуди бемори дида намешавад. Дар хотир доред, ки дар таркиби гушти хук трихинели ва дигар моддахои зарарнок танхо баъди ихтирои микроскоп ба инсон аён шудааст. Ва хол он, ки китоби Куръон 14 аср мукаддам истифодаи гушти хукро манъ карда буд. Ки метавонад дар гушти хук набудани моддахои зарарнок,  ки то хол дар илм маълум нест кафолат дода?

6. Дар хислату рафтори инсонхо, инчунин хайвонхо, бо омилхои гуногун хурок низ таъсири мерасонад. Масалан, шер ва гург ки гушти хайвонхоро мехуранд онхо хайвонхои вахши мебошанд, вале гов, буз ва харгуш бошанд, ки гиёххоро мехуранд онхо вахши нестанд.. Шахсоне, ки гуштро зуд-зуд истеъмол мекунанд, шахсони кавиирода ва чиддиянд. Ва ин хама аз чониби илм исбот шудааст.

Дар хук хислати рашк кардан дида намешавад. Аз хамин сабаб одамоне, ки гушти хукро истеъмол мекунанд, ба чуфти худ рашк намекунанд. Онхо хатто фикр намекунанд, касе метавонад ба модарони онхо бо чашми нигох кунад. Манфиати калонро дар муносибати мехрубони дидан мумкин аст.

 Дар ин чо суханони олими фаронсави Саворина ёдовар шуд, ки гуфтааст: “Ба ман бигуй ки ту чи мехури ва ман ба  ту мегуям ки ту кисти”.