Азоб додани банда

Порсое бар яке аз худовандони неъмат гузар кард, ки бандаеро дасту пой баста, укубат хаме кард. Гуфт:
– Эй писар, хамчу ту махлукеро худои азза ва чалла асири хукми ту гардонидааст ва туро фазилат дода, шукри неъмати бориитаоло ба чой ор ва чандин чафо бар вай маписанд, набояд, ки фардои киёмат бех аз ту бошад ва шармсои бари!

Бар банда магир хашми бисёр,
Чавраш макуну дилаш маёзор.
Уро ту ба дах дирам хариди,
Охир на ба кудрат офариди.
Ин хукму гуруру хашм то чанд?
Хаст аз ту бузургтар худованд.
Эй хочаи Арслону Огуш,
Фармондехи худ макун фаромуш!

Дар хабар аст ва хочаи олам салиаллоху алайхи ва олихи ва салам, ки гуфт:
– Бузургтарин хасрате рузи киёмат он бувад, ки бандаи солехро ба бихишт баранд ва хочаи фосикро ба дузах!

Бар гуломе, ки тавъи хидмати туст,
Хашми бехад марону тира нагир,
Ки фазехат бувад ба рузи шумор.
Банда озоду хоча дар занчир.