АТЕТОЗ

АТЕТОЗ (аз юн. athetos – ноустувор), худ аз худ кашиш хурдани рагхои ангуштон, дасту по, баъзан ру ва диг. кисмхои бадан. Дарачаи ташаннуч гуногун буда, он гох дар як гурух ва гох дар гурухи дигари мушакхо ба мушохида мерасад. Бинобар ин харакат «кирмшакл» аст ва он гуё дар сатхи мушакхо «шино» мекунад. А. дар натичаи захм, сироят ва диг. иллатхои укдахои зери кишри майна ба вучуд меояд. Бисёр вакт он хангоми энсефалопатия ва энсефалитхои кудакон низ сар мезанад. А. баъзан факат дар як тарафи бадан мушохида мешавад (гемиатетоз). Дар мавриди оромии чисмонию равони А. кам ва хангоми хоб нест мешавад. Хаячони зиёд, эхсосот, харакатхои тез А.-ро таквият медиханд. Бо максади табобати А. аз дорухои зидди ташаннуч, баъзан аз амалиёти чаррохи истифода мекунанд.