Комрон.инфо
Замон доимо нав мешавад ва дар ҷойе намеистад ва инро бо истилоҳи (калимаи) замонавӣ чунин номгузорӣ кардаанд, яъне “ЗАМОНИ МУОСИР“.
Пас аз пайдо шудани қувваи барқ техникаву технология то дараҷае тараққӣ кардааст, ки ҳамагуна илм, хатар, мол, хизматрасони муоссир мебошад ва мувофиқи замона бояд чораҳои лозимаро андешидан бамаврид аст.
Тоҷикистон азизи мо аз ҷумла шаҳрҳои он хело муосир шудаанд, ки дар он шумо нишонаҳои муосирии зеринро метавонед бубинед:
- Шаҳри Душанбе – Парчами баландтарини дунё, Қасри миллат, Китобхонаи миллӣ ва Осорхонаи миллӣ;
- Шаҳри Ҳисор – Чойхонаи «Харбуза»;
- Вилояти Хатлон – Қалъаи таҷдидшудаи «Ҳулбук»;
- Шаҳри Хоруғ – Донишгоҳи байналмилалӣ
- Шаҳри Хӯҷанд – Осоишгоҳи Баҳористон.
