Главная / Илм / Синтоизм: пайдоиш ва таърихи он

Синтоизм: пайдоиш ва таърихи он

Синтоия /аз японӣ – роҳи худоён/ – дини японҳост, ки дар асрҳои VI-VII ба вуҷуд омадааст. Он бар ақидае ҳаст, ки инсон баъди таввалуд аз роҳи худоён дур мешавад ва ҳангоми фавт боз ба он роҳ бар мегардад. Дар байни худоҳои синтоия олиҳа Аматерасу худои офтоб мавқеи асосиро ишғол мекунад. Он асосгузор ва нигоҳбони сулолаи ҳукмрони императорӣ ва миллати япои ҳисоб мешавад.

СИНТОИЗМ

Барои ҳамин ба синто муқаддас донистани ҳукумати императорон хос аст. Ғайр аз Аматерасу боз худоҳои зиёди дигар парастиш мешаванд. Ғояҳои асосии синто дар китоби муқаддас Коддихи /”Ёддоштҳо аз корҳои қадим”/ баён шудаанд. Дар онҳо ғояи афзалияти апонҳо бар халқҳои дигар талқин шудааст. Дар синтоия маросимҳои гуногун, ки дар ибодатгоҳҳо иҷро мегарданд, мавҷуданд.

Инчунин маросимҳое, ки берун аз ибодатгоҳ иҷро мешаванд, низ кам нестанд, аз ҷумла рўзи духтарон, рўзи писарон ва ғайра. Синтоия аз соли 1868 то шикасти Япония дар ҷанги дуюми ҷаҳонӣ дини давлатӣ буд. Мувофиқи Конститутсияи соли 1947 синтоия ба дигар динҳои Япония баробар карда шуд. Дар синтоия рўҳоният меросӣ аст, аз насл ба насл мегузарад,

Инчунин кобед

ma

Марги Муҳаммад (с)

Вақте, ки Азроил (а) барои гирифтани ҷони ҳазрати Муҳаммад (с) меояд пайғамбар мегуяд каме сабр …