Теги: Канзи Шифо

Пиёзи ансул (Анзур ба русс.) — Номи инро барғалат «анзур» мегӯянд, ки ҳатман таҳриф аст. Ин гиёҳест кӯҳӣ ва даштӣ, ки баргҳояш монанди баргҳои савсани кӯҳӣ ва наргис, вале дарозтар аз онҳо, дар сари пояаш монанди сари пиёз гул мекунад. Барои даво пиёзи қисми заминиашро ба кор мебаранд. Мизоҷи пиёзи ансул …

Арча дарахти маълум аст, ки дар кӯҳистонҳо мебошад. Дар тиб аз ҳама бештар самарашро ба кор мебаранд Самараш кулӯла ва каме калонтар аз нахӯд, дар аввал сабз ва баъди расидан сиёҳ мегардад. Инро баъди сиёҳ шуданаш ҷамъ мекунанд ва дар соя хушк карда, дар зарфи маҳкам нигоҳ медоранд. Агар ҳамин …

Газ (ба русс. Гребенщик) — хелҳои гуногун дорад: баъзе босамар, баъзе бесамар; баъзеаш пуштиранги майда дар хӯша гул мекунад ва баъзеаш гул намекунад. Баргаш монанди барги арча. Беҳтаринаш дар канорҳои обҳои ширин рӯйидаи он аст. Мизоҷаш дар дараҷаи якум сард ва хушк аст, вале баъзеҳо сардии мизоҷи онро дар дараҷаи дувум …

Каду самари растании биёрадор аст, ки хеле рангоранг ва гуногун мебошад. Беҳтарини он ширини берешаи он аст, ки бихӯранд. Мизоҷаш дар дараҷаи дувум хунук ва тар аст. Хислатҳои шифобахши он: хӯрдани он ба мизоҷ сардӣ меоварад, бар бадан об медавонад, гиреҳҳои узвҳои дохили баданро мекушояд, пешобро равон мекунад, дарунро мулоим …

Ревоҷ (Ревень ба русс.) тоҷикон чукрӣ ҳам меноманд, гиёҳи кӯҳии машҳур аст. Гулаш сурх ва чун гӯшвораи духтаракон зебанда мебошад. Таъмаш турш, мардум онро бо завқ мехӯранд. Мизоҷи банди барг ва пояаш дар дараҷаи дувум сард ва хушк аст. Хислатҳои шифобахши Ревоҷро: инро бихӯранд, моддаҳои ғафсгаштаи баданро тит ва пароканда мегардонад, …

Болдирғон  (Борщевик ба русс.) — ин растаниро дар баъзе маҳалҳо тоҷикон куруш низ меноманд. Гиёҳаш баланд — баробари қадди одам ва баландтар низ, пояаш миёнхолӣ. Ин ду навъ аст: яке хушбӯй, дигаре бадбӯй. Қисмеро баргаш монанди барги карам ва аз он кӯчактар, гулаш чатрӣ, монанди гули шибит, вале назар ба …

Меҳргиёҳ —  ин гиёҳи машҳур ва мӯътабар аст, ки ба забони руссӣ онро «Женщень» меноманд. Навъҳои гуногун дорад. Як навъи растании саҳроияш монанди мармиҷон аст, баландиаш то як газ мехезад, баргаш монанди барги анҷир, вале майдатар аз он, самараш дар вақти расидан сурх мегардад, ки ба андозаи самари тут аст. …

ЗАҒИР (Загер) — Ин растании зироатӣ ва маълум аст, қадаш то 50-70 сантиметр мехезад ва камтар аз он низ мешавад. Гулаш бунафш, тухмаш дар қуббае пур ва зич ҷой гирифтааст, қариб ба тухми кунҷид монанд аст. Аз пояи он нахҳо ҳосил карда, матоъ мебофанд. Либосаш дар гармои тобистон бисёр салқин медорад. …

Юнучқаи зардак — инро тоҷикон дар як қатор маҳалҳо говришқа ва ришқаи зардак ҳам меноманд. Баргаш ба барги юнучқа шабоҳат дорад, вале гулаш зард аст. Шохҳои баъзе навъаш ба замин паҳн шуда месабзад ва баъзе навъи он поядор мебошад. Мизоҷаш мӯьтадил дар гармиву сардӣ мебошад. Аз ин рӯ, ҳамаи мизоҷҳоро …

Коҳу — Инро ба русӣ салат меноманд. Коҳу растании маълум ва машҳур мебошад; саҳроӣ ва бӯстонӣ низ мешавад. Қисми саҳроияш ҳам намудҳои гуногун дорад. Дар тиб барои давогӣ бӯстониашро истифода мекунанд. Мизоҷи коҳуи бӯстонӣ сард ва тар дар дараҷаи дувум аст. Хислатҳои шифобахши Коҳу: инро бихӯранд, хунро соф мегардонад, дар бадан …