Теги: Ҳикоя

Абўалӣ ибни Сино баъди пир шуданаш сахт бемор шудааст. Вай пеш аз мурданаш давои ҳар як дардро ба шогирдонаш нишон додаасту аммо фақат давои хуни мурдору марази гўшро ҳанўз нагуфта, аз забон мондааст. Рўзе Абўалӣ ибни Сино шогирдонашро ба назди худ хоста, бо дасташ ба тарафи як қоғазпора  ишора кардан …

Абўалӣ Сино дар пиронсолӣ ба дарди бедавое мубтало шудааст. Ў ҳис кардааст, ки умраш ба охир расида истодааст. Бинобар ин вай чил рўз дар таҳхона нишаста, аз ҳар хел гиёҳ чил шиша дору тайёр кардааст. Баъд аз ин Ибни Сино яке аз шогирдони содиқашро, ки тамоми илму ҳунари ўро аз …

Абуалӣ ибни Сино аз љумлаи он мардони бузурги таърихист, ки ба шарофати қобилияти баланди илмиашон дар қатори намоёнтарин арбобони маданияти пешқадами љаҳон  меистанд. Эљодиёти доманадори ин мутафаккири забардаст ҳанўз дар овони барҳаёт буданаш донишмандони маъруфи Шарқро дар ҳайрат оварда  буд. Асарҳои илмии Сино баъдтар тамоми мамлакатҳои Ғарбро  тасхир кард ва …

Чун дар имзои коре мутараддид бошӣ, он тараф ихтиёр кун, ки беозортар барояд. Бо мардуми саҳлхўй душхор магўй, Бо ин кӣ дари сулҳ занад, ҷанг маҷўй! То кор ба зар бармеояд, ҷон дар хатар афкандан нашояд! Чу даст аз ҳама хилате даргусаст, Ҳалол аст бурдан ба шамшер даст.

Раҳм овардан бар бадон, ситам аст бар некон ва афв кардан аз золимон, ҷавр аст бар дарвешон! Хабисро чу тааҳҳуд  кунию бинвозӣ, Ба давлати ту нигаҳ мекунад ба анбозӣ.

Се чиз пойдор намонад: Мол бе тиҷорат Илм бе баҳс Мулк бе сиёсат

Бефоида ҳар ки умр дарбохт, Чизе нахариду зар бияндохт. Мулк аз хирадмандон ҷамол гирад ва дин аз парҳезгорон камол ёбад. Подшоҳон ба сўҳбати хирадмандон аз он муҳтоҷтаранд, ки хирадмандон ба курбати подшоҳон. Пандам агар бишнавӣ, эй подшоҳ, Дар ҳама олам беҳ аз ин панд нест. Ҷуз ба хирадманд мафармо амал, …

Илм аз баҳри дин парвардан аст, на аз баҳри дунё хурдан! Ҳар кӣ парҳезу илму зуҳд фурўхт, Хирмане гирд карду пок бисўхт.

Ду кас ранҷи беҳуда бурданд ва саъи бефоида караданд: яке он, ки андухту нахўрд ва дигаре он, ки омўхту (амал) накард. Илм чандон, ки бештар хонӣ, Чун амал дар ту нест, нодонӣ. На муҳаққиқ бувад, на донишманд, Чорпое бар ў китобе чанд. Он тиҳимағзро чӣ илму хабар, Ки бар ў …

Мол аз баҳри осоиши умр аст, на умр аз баҳри гирд кардани мол! Оқилеро пурсидаанд: – Некбахт кисту бадбахт чист? Гуфт: – Некбахт он, ки хурду кишт ва бадбахт он, ки мурду ҳишт! Макун намоз бар он ҳеҷ кас, ки ҳеҷ накард, Ки умр дар сари таҳсили мол карду нахўрд. …