Теги: Ислом

Китобҳои Муқаддас – ин ваҳйи Худои Таъоло аст, ки ба пайғамбарон фиристода мешавад. Ваҳй – ин донишҳое аст, ки Худои Таъоло онро ба пайғам–барон бо роҳи махсуси рўҳонӣ тавассути фаришта Ҷабраил, алайҳи-с-салом, мефиристад. Ваҳй танҳо ба пайғамбарон фиристода мешавад. Баъзе Навиштаҷоти Муқаддаси мухтасарро, ки ҳамагӣ аз якчанд саҳифа иборатанд, суҳуф меноманд. …

Пайғамбарон: – онҳо баргузида аз байни одамонанд; онҳо расонандагони донишҳо ба ҳамаи одамон аз ҷониби Худои Таъолоанд. Пайғамбаронро воҷиб аст, ки ҳатман дорои сифатҳои зе–рин бошанд: 1 – Сиддиқ: Пайғамбарон дар ниҳояти андоза одамони ростгўй ва бовиҷдон мебошанд. 2 – Амонат: Пайғамбарон дар ҳамаи муносибатҳо боа–монатанд. 3 – Таблиғ: Пайғамбарон …

Ин боварӣ ба он аст, ки ҳангоми ба Сур дамидани фаришта Исрофил, алайҳи-с-салом, ҳамаи соҳибони рўҳ мемиранд. Марҳалаи вақт аз ин лаҳза то ба зинда шудани одамон ва пас аз он ба Ҷаннат даромадани аҳли ҷаннат ва ба Дўзах даромадани аҳли дўзах Рўзи Ҷазо номида мешавад. Аз рўи ақидаи дигар, …

Биҳишт (Ҷаннат): Ин мукофотест, ки барои мусулмонон омода кардаанд. Дар яке аз сураҳои Қуръон Худои Таъоло мегўяд: «Дар биҳишт ҳар чи хоҳанд, барои онҳо ҳаст. Ва наз-ди Мо аз он зиёда аст» (Қоф, 50:35).

Воҷиб амри зарурие мебошад, ки барои иҷрои намоз ба ҷо овардани он ҳатмист. Агар аз рӯи иштибоҳ ё ин ки фаромӯшй амали воҷибе ба ҷо оварда нашавад, дар охири намоз саҷдаи саҳв анҷом дода мешавад. Дар намоз кадом воҷибот ҳаст? Воҷиботи намоз ин аст: Хондани сураи “Фотиҳа” дар намоз.  Баъди …

Боре Пайғамбари Худо (с) масҷид омада дар гӯшаи нишаст. Саҳобагон дар гирди у (с) давра зада нишастанд. Дар ҳамин вақт марде вориди масҷид гардид ва ба намозхонй шурӯъ кард. Вай гумон надошт, ки Пайғамбар (с) ӯро наззора мекунад. Намозро ба таври худ анҷом дода, ба назди Пайғамбар (с) омад ва …

Хондани азон ва иқомат дар намозҳои панҷвақтаи фарз ва намозҳои ҷумъа Баъди такбири таҳрима (такбири аввал) хондани дуои “Субҳонака”. Гуфтани “Аъузу…” ва “Бисмиллоҳ…” дар ракъати аввал баъди дуои “Субҳонака” ва гуфтани “Бисмиллоҳ” дар ракъатҳои минбаъд пеш аз сураи “Фотиҳа”. Баъди хондани сураи “Фотиҳа” имом ва муктадй бо овози паст “Омин” …

Намоз тартибу одоби худро дорад. Риоя намудани одоби намоз ба он рӯҳу тавоной мебахшад. Баъзе шартҳои одоби намоз чунинанд: Дар қиём ба ҷои саҷда, дар рукӯъ ба пойҳо, дар нишаст (ҷаласа) ба зону, дар вақти салом додан ба китфҳо нигоҳ кардан. Дар рукӯъ саҷда бештар аз се маротиба тасбеҳ гуфтан. …

Амалҳои зерин намозро макруҳ менамояд: Дар вақти намоз безарурият ба тан ва либосҳо даст бурдан: Намоз гузоштан дар ҳолати наздик будан ба шикастани таҳорат. Ҳангоми намози бо ҷамоат танҳо хондани намоз, дар ҳолате, ки дар сафҳо ҷои Х0ЛӢ мавҷуд аст. Нагузоштани сутура, агар ҳангоми гузоштани намоз аз пеши намозхон эҳтимолияти …

Халифа Ҳорунаррашид дар яке аз рӯзҳои моҳи Рамазон ба Баҳлули Доно гуфт: – Дар вақти намози шом ба масчид рав ва ҳамаи намозгузоронро ба зиёфат даъват кун. Вақти намози шом фаро расид. Дар масҷид аз як саф бештар одамон ҳозир буданд. Азон дода шуд. Баъди намоз Баҳлули Доно бо гурӯҳе …