Теги: Ислом

Рӯзе яке аз саҳобагон, Муоз (р) аз ҷаноби Пайғамбар (с), пурсид: – Ё Расулаллоҳ! Ба ман бигӯ, ки кадом аъмол ба ман иҷозаи вуруд ба Биҳиштро медиҳанд ва аз Дӯзах дар амон мемонанд? Пайғамбар (с) ба мо посух дод: – Ту дар бораи кори бузурге мепурей. Вале Аллоҳ ба касе, …

Вақте ки инсон ба балоғат мерасад.  Аллоҳ таъоло ба мо неъматҳои фаровоне ато намудааст. Ва аз ҳамаи инҳо муҳимтаринаш ақл мебошад. Ба шарофати ақл, мо метавонем ростро аз дурӯғ, бадиро аз некй фарқ кунем. Аз ин хотир, ақл ва қобилияти фикрронй инсонро аз ҳайвон ҷудо мекунад. Вале, ин неъмат – …

Афъоли мукаллафин чй маъно дорад? Фаъолиятхои диние, ки ба мукаллафон дахл дорад, «афъоли мукаллафин» номида мешаванд.  Вазифаҳои динии мукаллаф бо кадом мафҳумҳо нишон дода шудаанд? ғ. Вазифаҳои динии мукаллаф бо ҳашт бо мафҳум нишон дода шудааст.

Фарз: ин ибодате мебошад, ки иҷрои он мувофики фармоиши дини Ислом зарур ва хатмй аст. Масалан, хондани намоз, рӯза гирифтан ва додани закот фарз мебошанд. Касе, ки фарзро иҷро мекунад, савоби зиёде мегирад. Касе, ки бесабаб, фарзро инро намекунад, гунахгор мешавад. Касе, ки ба ҳатмй буданй инрои яке аз фарзҳо …

Воҷиб (Вочиб) – ин ибодатҳое мебошанд, ки иҷрои онҳо ҳукм карда шудааст, вале онҳо ба мисли фарз далели аниқ надоранд. Масалан, хондани намози идҳо, додани садақа дар моҳи Рамазон ва ҳангоми иди қурбон қурбонй кардан. Ҳамчун иҷрои фарз, касе, ки воҷибро иҷро мекунад савоб мегирад ва касе, ки иҷро намекунад, гунаҳгор …

Суннат: амалҳое мебошанд, ки Пайғамбар (с) иҷро кардааст ва ба мо ҳам маслиҳати иҷрои онро додааст. Ду намуди суннат мавҷуд аст: а)  Суннати муаккада: суннати муаккада он чизест, ки Пайғамбар (с) тарк накарда ҳамеша иҷро мекард. Масалан, суннатҳои намозҳои бомдод, аср, шом ва намози таровиҳ суннатҳои муаккада ба ҳисоб мераванд. б) …

Мустаҳаб: амалҳое мебошанд, ки амали хуб ва кори нек ба ҳисоб мераванд. Инро Нафл ва ё Мандуб низ, меноманд. Масалан, хондани намози Зухо, рӯзҳои Душанбе ва панҷшанбе рӯза доштан, ба фақирон садақа додан ва додани ҳадя. Касе, ки мустаҳабро иҷро менамояд, савоб мегирад ва касе, ки иҷро наменамояд гуноҳ намегирад.

Мубоҳ: амалҳое мебошанд, ки дар иҷрои он озод ҳастем. Дар иҷрои мубоҳ савоб намегирем ва дар тарки он, гунаҳгор намешавем. Масалан, роҳ рафтан, нишастан ва хобидан мубоҳ мебошанд.

Макруҳ: амалҳои бад мебошанд ва иҷрои онҳо писандида намешавад. Макрӯх ду намуд мешавад: Макрӯҳи таҳримӣ (ба ҳаром наздик): амалҳое мебошанд, ки бо далелҳои дақиқ исбот карда нашудаанд, вале мамнӯъ ҳастанд. Касе, ки ин намуди макрӯҳро ба 40 меоварад, гунаҳгор мешавад. Масалан, тамоку кашидан, бе сабаб намози идро нахондан, намози асрро дар вақташ …

Ҳаром: амалҳое мебошанд, ки дини Ислом онҳоро қатъиян манъ намудааст. Масалан, куштор, дуздй, истеъмоли нӯшокиҳои спиртй, зинокорй, қиморбозӣ, истеъмоли гӯшти хук, ба сухани падару модар гӯш надодан, суханҳои бад ва носазо нисбат ба одамон гуфтан, ҳаром мебошанд. Касе, ки амалҳои ҳаромро анҷом медиҳад, зидди амру фармони Аллоҳ таъол мебарояд ва гуноҳи …