Ин боварӣ ба он аст, ки ҳангоми ба Сур дамидани фаришта Исрофил, алайҳи-с-салом, ҳамаи соҳибони рўҳ мемиранд. Марҳалаи вақт аз ин лаҳза то ба зинда шудани одамон ва пас аз он ба Ҷаннат даромадани аҳли ҷаннат ва ба Дўзах даромадани аҳли дўзах Рўзи Ҷазо номида мешавад.
Аз рўи ақидаи дигар, вақте аст пеш аз зинда шудани одамон барои ҳисоби корҳои дар ҳаёти заминӣ анҷомдода ва пас аз он расидани онҳо ба ҳаёти ҷовидона, ки онро Рўзи Ҷазо меноманд. Номҳои гуногуни ин вақт мавҷуд аст, ки машҳуртарини он «Охири Дунё» аст.