Подшоҳе ба куштани бегуноҳе фармон дод.
Гуфт:
– Эй малик, ба мўҷиби хашме, ки туро бар ман аст, бозори худ маҷўй, ки ин уқубат бар ман як нафас барояд ва базаи он бар ту ҷовид бимонад.
Даврони бақо чу боди саҳро бигузашт,
Талхию хушию зишту зебо бигузашт.
Пиндошт ситамгар, ки ҷафо бар мо кард,
Дар гардани ў бимонду бар мо бигузашт.
Маликро насиҳати ў судманд омад ва аз сари хуни ў даргузашт.