Комрон.инфо
Дар натиҷаи тағйиротҳои гуногуни иҷтимоӣ, парокандагии давлатӣ Империяи Рим соли 395 он ба ду қисм ҷудо мешавад – қисми Ғарбӣ ва Шарқӣ. Ба зуди қисми ғарбии империя аз тарафи германҳо ишғол карда шуда, минбаъд дар он давлатҳои мустақили феодалӣ пайдо мегарданд. Дар қисми шарқии империя бошад ҳукумати император боз ба муддате боқӣ мемонад. Ин тақсимшавӣ ба дини Насронӣ бетаъсир намонд. Дар қисми ғарбии собиқ Империяи Рим калисои ғарбӣ мустақил гашт.
Дар он қисмат ривояи католикӣ ва дар шарқи империя – Византия /Рум/ равияи православӣ ба вуҷуд омаданд. Ҳар кадоми онҳо дорои сохтору ақидаҳои худ гардиданд. Дар навбати худ католисизм дар асрҳои минбаъда равияҳои нав ҷудо мешавад, ки бузургтарини онҳо протестантизм аст. Соли 1054 калисои Ғарбию Шарқӣ аз ҳам тамоман ҷудо шуда, ҳар кадоми онҳо аз
тарафи якдигар маҳкум карда шуданд. Ин давраи Патриарх Михаил Хирулария ве Левана / Лев IX/. Папа Легатҳояшро бо сардории кардинал мефиристад.
Михаил ба онҳо гуфтугў кардан намехоҳад. Он вақт дар калисо легатҳо муҷассамаи патриархро дар оташ сўзонда ўро кофир эълон мекунанд. Патриарх ҳам шуроро даъват карда, легатҳоро одамони беимон эълон мекунад.
