Нусхае барои ворис қарор гирифтани ҷаннати фирдавс

Оятҳои зеринро ҳатман вақти хобидан дар шаб бихонед, зеро ки ин оятҳо боиси муҳофизати иззат мешаванд, афроди бенамозро ба намоз хондан ташвиқ менамоянд, аз умури беҳудаву бефоида бозмедоранд ва саранҷом инсонро вориси биҳишти барин ва ҷовидон қарор медиҳанд. Он оятҳо инҳо мебошанд:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Қад афлаҳа-л-муъминун. Ал-лазина ҳум фӣ салотиҳим хошиъун. Ва-л-лазина ҳум ани-л-лағви муъризун. Ва-л-лазина ҳум ли-з-закоти фоъилун. Ва-л-лазина ҳум лифуруҷиҳим ҳофизун. Илло ало азвоҷиҳим ав мо малакат аймонуҳум фа иннаҳум ғайру малумин. Фа мани-т-тағо вароа золика фа улоика ҳуму-л-одун. Ва-л-лазина ҳум ли амонотиҳим ва аҳдиҳим роъун. Ва-л-лазина ҳум ало салавотиҳим юҳофизун. Улоика ҳуму-л-ворисун. Ал-лазина ярисуна-л-фирдавса ҳум фиҳо холидун.[1]

[1] Сураи Муъминун, оятҳои 1-11.