Ноҳияи Сино

Ноҳияи Сино, ки қаблан ҳамчун ноҳияи Фрунзеи  маъруф ном дошт, яке аз бузургтарин ноҳияҳои шаҳри Душанбе – пойтахти Тоҷикистон мебошад, ки дар он беш аз 350 ҳазор нафар аҳолӣ зиндагӣ мекунанд. Ноҳияи Сино ба хотири  олими шинохтаи тоҷик – шоир Абулӣ ибни Сино номида шудааст.

Дар забони тоҷикӣ, ин ноҳия «Ноҳия Сино» номида мешавад ва яке аз қисматҳои саноатии пойтахт мебошад. Ҳамчунин, дар ин  ноҳия як қатор корхонаҳои калони тиҷоратӣ, инчунин  бозорҳои бузургтарини савдо дар ин минтақа, аз ҷумла “Бозори Фаровон”, ки махсусан дар бозор  маводи озуқа фурӯхта мешавад ва бозори Ҷал-Ҷам кор мекунанд, ки барои фурӯши маводҳои сохтмон равона шудааст.

Ҷойҳои машҳури Сино манзилҳои истиқоматӣ ва Маҳалҳои 82, 33, Гулистон, Иттифоқҳои касаба, Қараболо мебошанд. Бо сабаби он, ки майдони кофӣ калон аст, он ба 2 қисм тақсим карда шуд (Сино 1 ва Сано 2), ки дар он Шӯъбаҳои корҳои дохилӣ, прокуратура, Судҳо, мактабҳо, донишгоҳҳо, интитутҳо, заводҳо, фабрикаҳо ва ғайра вуҷуд доранд.

Кӯчаҳои машҳури ноҳия инҳоянд: Сино (Иттифоқҳои касаба), Неъмат Қарабоев, Мирзо Турсунзода, Исмоили Сомонӣ. Бояд қайд кард, ки дар ноҳияи Сино  тарабхонаҳои беҳтарини шаҳри Душанбе, аз он ҷумла тарабхонаи  Якачинор  ва  тарабхонаи Дидор вуҷуд дорад. Идораи ноҳияи Сино дар кӯчаи Маяковский 1/13 дар қисмати ғарбии шаҳри Душанбе ҷойгир аст.