Навъҳои гулдон барои гулҳо

Дар гулдонҳои булӯрӣ ва шишагӣ чунин гулҳо, мисли садбарг, кала, сунбул, наргис, мехчагул, гули барфак хеле зебо ба назар мерасанд. Дар гулдонҳои сафолӣ гулҳои саҳроӣ – хуҷаста, аббосӣ хушнамоянд. Дар гулдонҳои танг, дароз гулҳо бо дастаҳои дароз – делфиниум, гули ёқут, гули довудӣ.

Дастагул чӣ гунае, ки набошад, вай абадӣ нест, ӯ пас аз мудда- те пажмурда мешавад. Аммо агар натюрморти дастагул дар коғаз эҷодкорона сохта шавад, вай дуру дароз боқӣ мемонад. Натюр­морте, ки шумо мебинед, аз ҷониби рассоми машҳур сохта шуда, гувоҳии гуфтаҳои болост

Барои шаклҳои гуногун додани дастагул аз гулҳо ва оро дода- ни он, мо шохчаҳои хушнамуди дарахтонро мегирем, онҳоро тавре интихоб менамоем, то ки таъсирбахш бошанд, решаҳои гуногунро бо шаклҳои аҷоиб, зимнан хас, шохаҳои маҷнунбеди атрофи ҳавзҳо, шохаҳои буттаҳоро истифода менамоем, то ки аз онҳо бо усули боф- тан дар дарсҳои технология ё дар хона гулдон (сабад)- и ҳақиқӣ би-

созем. Дар дохили чунин сабадҳои эҷодкорона сохташуда зарферо бо об ноаён гузошта, онро тавассути исфанҷ устувор карда, ба во- ситаи сим, сӯзанак ё ашёҳои дигар печонда, дастагулеро аз бобуна ва бунафша васл карда ё дастагули дигари гулҳоро зебо ҷой кардан мумкин аст.

Шаклҳои сабадҳои бофташуда аз химчаҳои маҷнунбед.