Ҷувории сафед

Ҷувории сафед — ин наботи зироатист, баргҳояш монанди баргҳои ҷуворимакка, пояаш чун найи ғафс, вале дарунаш ковок надорад, таъми пояаш ширин аст, самараш, яъне донҳояш дар сари растаниаш анбӯҳ дар хӯша, донҳояш калонтар аз наск, кулӯла, сахт ва сафед мешавад. Аз ин ошҳо пухта мехӯранд.

Мизоҷаш сард ва хушк аст. Хислатҳои шифобахши он: дар ғизоият бисёр қавӣ, вазнинтар аз арзан, хушккунандаи рутубатҳои зиёдатӣ, исҳолро мебандад. Дар ҳамаи дигар феълҳо монанди ҷуворимакка аст.  Ҳар як қисми растании инро гузошта банданд, сардкунанда, хушккунанда ва радгардонанда аст.