ИШҚ ВА ҶАВОНӢ – ҲИКОЯТ

Ҳасани Маймандиро гуфтанд:
– Султон Маҳмуд чандин бандаи соҳибҷамол дорад, ки ҳар яке бадеъи чоҳонеанд. Чӣ гуна афтодааст, ки бо ҳеҷ як бо эшон майлу муҳаббате надорад, чунон ки бо Аёз, ки зиёдат ҳусне надорад?
Гуфт:
– ҳар чӣ ба дил фурўд ояд, дар дида накў намояд.

Ҳар ки султон муриди ў бошад,
Гар ҳама бад кунад, накў бошад.
В-он киро подшаҳ бияндозад,
Касаш аз ҳайли хона нанвозад.

***
Касе ба дидаи инкор агар нигоҳ кунад,
Нишони сурати Юсуф диҳад ба нохубӣ.
В-агар ба чашми иродат нигаҳ кунӣ дар дев,
Фариштаест намояд ба чашми каррубӣ.