Комрон.инфо
Тавонгаре бахилро писаре ранҷур буд, некхоҳон гуфтандаш:
– Маслиҳат он аст, ки хатми қуръоне кунӣ аз баҳри вай ё базли қурбоне?!
Лахте ба андеша фурў рафту гуфт:
– Мусҳафи маҳҷўр авлитар аст, ки галаи ду
Соҳибдиле бишунид ва гуфт эй инсон:
– ҳатмаш ба иллати он ихтиёр омад, ки қуръон бар сари забон асту дар миёни ҷон!
Дареғо, гардани тоат ниҳодан,
Гараш ҳамроҳ будӣ даст додан.
Ба диноре чу ҳар дар гил бимонад,
В-ар «алҳамде» бихоҳи, сад бихонанд.
