Ҳикояи мусулмонӣ

Як марде мӯза надошт. Вай аз ин ҷиҳат хеле азоб мекашид ва хеле ғусса ҳам мехӯрд. Ва рӯзе вай мардеро дид, ки пой надошт. “Ба Аллоҳ сипосгузор ҳастам”- гуфт ӯ -ман пойафзол надошта бошам ҳам, вале пой дорам. Пойафзолро харидан мумкин аст, вале пойро харидан ғайри имкон аст». Агар мо қадру қимати он неъматҳои дар ихтиёри хеш доштаро медонистем, онгоҳ барои онҳо ба Аллоҳ таъоло сипосгузорй менамудем.

Вақте ки мо арзиши он чизеро ки дорем дарк намоем,онгоҳ аз Аллоҳ таъоло сипосгузор хоҳем буд.