Дуо барои ҳифз ва хофиза

1. Сураи «Алам нашраҳ»-ро навишта ва дар зарфи обе қарор дода, сипас онро нушидан амали бисёр муҷаррабе барои ҳифзи Қуръони маҷид ва фарогирии илм мебошад.
2. Ҳар касе, ки ҳофизааш заъиф бошад, агар оёти зеринро то ҳафт рӯз ба шарҳи зер бар қитъаи ноне ҳангоми субҳ дар ҳолати субҳ навишта, сипас онро тановул намояд, иншоаллоҳ ҳофизааш қавӣ хоҳад гашт.

Субҳи шанбе:

Фа таолаллоҳу-л-Малику-л-Ҳақ.[1]

Субҳи якшанбе:

Рабби зиднӣ илмо. [2]

Субҳи Душанбе:

Сануқриука фа ло тансо. [3]

Субҳи сешанбе:

Иннаҳу яъламу-л-ҷаҳра ва мо яхфо. [4]

Субҳи чаҳоршанбе:

Ло туҳаррик биҳи лисонака литаҷъала биҳ.[5]

Субҳи панҷшанбе:

Инна алайно ҷамъаҳу ва Қуръонаҳ. [6]

Субҳи ҷумъа:

Фа изо қараъноху фа-т-табиъ Қуръонаҳ.[7]

[1] Сураи “То ҳо”, ояти 114.

[2] Сураи “То ҳо”, ояти 114.

[3] Сураи “Аъло”, ояти 6.

[4] Сураи “Аъло”, ояти 7.

[5] Сураи “Қиёмат”, ояти 16.

[6] Сураи “Қиёмат”, ояти 17.

[7] Сураи “Қиёмат”, ояти 18.