Агар шахсе дар назди мардум арзише надорад ва асло нисбат ба вай таваҷҷуҳе намекунанд ва ӯ хостори бозгашти арзишаш дар назди мардум мебошад, ин оятро 11-маротиба хонда худашро бидамад, иншоаллоҳ ба орзуяш мерасад.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Фа субҳона-л-Лазӣ биядиҳи малакуту кулли шайъин ва илайҳи турҷаъун.[1]
[1] Сураи Ё син, ояти 81.