Дуои «Нур»

Асноди дуои «Нур»

Ибни Товус аз Ҳазрати Салмони Форсӣ (раз) ривоят намуда, ки: Бибӣ Фотимаи Заҳро (раз) ба ман рутабе[1] ато фармуд, ки устухон[2] надошт ва фармуд: «Ин меваи ҳамон дарахтест, ки Худои таоло барои ман дар ҷаннат шинондааст ба сабаби калимоте чанд, ки падари бузургворам онҳоро ба ман омузонида буданд, ки ин дуо бикун». Салмони Форсӣ (раз) мефармояд: «Ман ба ҳазор нафар аз аҳли Маккаву Мадина он дуоро омузонидаам, ба ҳамаи онҳо Худои таоло шифо дод. Ин дуоро соҳиби таб худаш бихонад ҳам, муфиду муҷарраб аст».

Дуои «Нур»

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Бисмиллоҳи-н-нур. Бисмиллоҳи нури-н-нур. Бисмиллоҳи нурун ало нур. Бисмиллоҳи-л-Лазӣ Ҳува мудаббиру-л-умур. Бисмиллоҳи-л-Лазӣ халақа-н-нура мина-н-нур. Ал-ҳамду лиллоҳи-л-Лазӣ халақа-н-нура мина-н-нури ва анзала-н-нура ала-т-Тури ва-л-Байти-л-маъмури ва-с-сақфи-л-марфуъи фӣ китоби-м-мастурин фӣ раққи-м-маншури-м-биқадри-м-мақдурин ало набиййи-м-маҳбур. Ал-ҳамду лиллоҳи-л-Лазӣ Ҳува би-л-иззи мазкурув-ва би-л-фахри машҳурув-ва ала-с- саррои ва-з-заррои машкур. Ва саллаллоҳу таоло ало хайри халқиҳи, сайидино Муҳаммадив-ва ало олиҳи ва асҳобиҳи ва зуррийётиҳи-т-тайибина-т-тоҳирина аҷмаин. Бираҳматика ё Арҳама-р-роҳимин.

[1] Рутаб – хурмо.

[2] Устухон – дона.