Нусхаи эҷоди меҳру муҳаббат байни зану шавҳар
Агар шахсе бо ҳамсараш зиндагонии хубе надорад ва дар паи зиндагии заношӯии мусолиматомезе мебошад, дар он сурат ин оятро 99-маротиба бар шириние то се ру3 бихонанд ва ҳарду аз он бихуранд.
Оят ин аст:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Ва мин оётиҳи ан халақа лаку-м-мин анфусикум азвона-л-литаскуну илайҳо ва ҷаала байнаку-м-маваддата-в-ва раҳматан, инна фӣ золика ла оёти-л-ли қавми-й- ятафаккарун.[1]
[1] Сураи Раъд, ояти 21.