Дуо барои ислоҳи худ ва фарзандон

Агар шахсе мехоҳад, ки фарзандонаш мутеъу фармонбардор бошанд ва ё ин ки мехоҳад барои Аллоҳ амали шоиставу хубе анҷом диҳад, ин оятро то се рӯз бисёр бихонад, иншоаллоҳ ба мақсад хоҳад расид.

Оят ин аст:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Рабби авзиънӣ ан ашкура ниъматака-л-латӣ анъамта алайя ва ало волидайя ва ан аъмала солиҳан тарзоҳу ва аслиҳ лӣ фи зуррийяти, инни тубту илайка ва иннӣ мина-л-муслимин.[1]

[1] Сураи Аҳқоф, ояти 15.