Ҳазрати Бурайда (раз) мефармояд, ки: «Расулуллоҳ (с) ба саҳобаи киром омӯхт, ки: “Ҳар гоҳ ба қабристон бираванд, чунии бигӯянд:
Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим
Ас-салому алайкум аҳла-д-диёри мина-л-муъминина ва-л-муслимина ва инно иншоаллоҳу ла-лоҳикуна, асъалуллоҳа лано ва лакуму-л-офияҳ.[1]
Тарҷума: Салом бар шумо бод аҳолии русто аз муъминону мусалмонон, бидуни шак мо ҳам ба зудӣ, иишоаллоҳ, ба шумо мепайвандем. Мо аз Худои таоло барои худ ва барои шумо офият металабем.
[1] Муслим.