Илм

Сияҳак (Сиёҳак ё Часпак) — Инро мумкин аст гуфтан, ки мушунги ғайрихӯрокӣ мебошад. Ин гиёҳест, ки дар миёни гандумзор ва наск мерӯяд, гулаш кабуд. Пояаш ба растании дигар такя намуда месабзад. Ғилофи тухмаш монанди ғилофи тухми мош аст, донааш ҳам қариб ба андозаи мош, вале сиёҳ ва сахт мебошад. Дар тиб …

Ҷувории сафед — ин наботи зироатист, баргҳояш монанди баргҳои ҷуворимакка, пояаш чун найи ғафс, вале дарунаш ковок надорад, таъми пояаш ширин аст, самараш, яъне донҳояш дар сари растаниаш анбӯҳ дар хӯша, донҳояш калонтар аз наск, кулӯла, сахт ва сафед мешавад. Аз ин ошҳо пухта мехӯранд. Мизоҷаш сард ва хушк аст. Хислатҳои …

Дӯлона (Дулона) — ин ду навъ аст: дӯлонаи хасак, ки самараш сурх — инро дӯлонаи сурхак низ меноманд; қисми дувумро самараш калон-калон ва дар вақти пухтан зард мегардад. Беҳтараш калон-калони шодоб ва лазизи он аст. Мизоҷи дӯлонаи калон дар дараҷаи дувум сард ва дар якум хушк аст, вале ба қавли …

Заъфарон — ин торҳои гули растанӣ мебошад, ки монанди гулҳои маҳсар аст, бисёр хушбӯй. Рангаш зарди тираи моил ба сурхӣ, вале чун маҳсар хор надорад. Баргаш монанди барги ёсамин ва пиёзакаш монанди пиёзаки наргис аст. Дар миёни гули он се-чор торҳои заъфарон дорад. Ин растаниро аксар дар Кашмир, Эрон, Испания …

Ҳандалак-ин аз ҷинси харбуза аст, вале майдаи пешпазак, пухтагиаш зард, кабуд, сафед ва ғайра мебошад. Намудаш гирдаки шалғамшакли рахдор аст. Таъмаш ширин аст, хушбӯй. Инро ба забони форсӣ дастанбӯя меноманд. Хислатҳои шифобахши он: бӯидани он ба майна қувват мебахшад ва гиреҳи онро мекушояд. Хом ё пухтагиашро бихӯранд, пешобро меронад, хусусан …

Сафедчор — асли ин калима сафедор, яъне сафеддарахт буд, ки ин дарахти маълум аст ва дар ҷоҳои салқин хубтар ва бисёртар нашъунамо меёбад. Чӯби он дар иморатҳо истифода мешавад. Мизоҷаш дар дараҷаи якум сард ва хушк аст. Хислатҳои шифобахши сафедор: оби баргашро дар офтоб ғафс гардонанд, инро усораи барги сафедор …

Чинор (чанор) — ин дарахти машҳур аст, самараш кулӯлаи хорнок, баргаш паҳн. Мизоҷаш сард ва тар аст, мизоҷи самар ва пӯсти он бисер сард ва хушк мебошад. Хислатҳои шифобахпш он: баргашро пухта, нав ба нав гузошта банданд, варами чашмро таҳлил медиҳад ва ба чашм рехта шудани моддаҳои тармизоҷ ва обравии …

Кӯкнор (Кукнор) — ин растанӣ ба ҳама маълум аст, ки навъҳои бӯстонӣ ва саҳроӣ дорад ва ба забони русси онро «Опийный мак» меноманд. Мизоҷи пӯсти кӯзаи он дар дараҷаи дувум сард ва дар якум хушк аст ва афюнаш нагирифтаи он қавитар аз афюнаш гирифташудаи он мебошад. Хислатҳои шифобахши он: пӯсти …

Зуф (барги зулф)- ин растанӣ ду навъ мебошад. Якеро баргаш камбару дароз, аз миёни баргҳояш пояи борике мехезад, ки дар сари он поя тухм мебандад. Навъи дигареро барг васеъ ва шакли он дароз нест, назар ба барги хели якум калонтар. Агар банди барг ё баргашро аз бандаш ҷудо кунанд, чизҳои риштамонанд …

Шумгиёҳ ( Заразиха — ба забони руссӣ ) — Ин гиёҳест аз ҷинс ва монанди занбӯруғи ба замин фурӯрафта, ки навъҳои сӯрх ва сафед дорад. Гиёҳаш монанди барги печида ғӯлашакл. Ин дар байни нахудзор ва баъзан дар байни палакҳои харбуза ва каду бармеояд. Таъми сурхи он ширин — инро мехӯранд, вале таъми навъи сафеди …