Илм

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало сайидино Муҳаммадин сайиди-л-араби ва-л-аҷам. Ва имоми Макката ва-л-Мадинати-л-мунавварати ва-л-ҳарам. Ва тарҷумони лисони-с-салафи ва-л-карам. Ва аллама-л-инсона мо лам яълам. Аслуҳу нурун ва наслуҳу одам. Баъсуҳу муаххарун ва халқуҳу муқаддамун. Исмуҳу-ш-шарифу мактубун ала-л-лавҳи -л-маҳфузи биёқути-л-ҷавоҳири ва-л-қалам. Ҷисмуҳу-ш-шарифу мадфунун фӣ-л-Мадинати-л-мунавварати ва-л-ҳарам. Фа тубо ли мар-раоҳу ва тобааҳу ва ли …

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало сайидино ва мавлоно Муҳаммадин соҳиби-т-тоҷи ва-л-меъроҷи ва-л-буроқи ва-л-алам. Исмуҳу мактубу-м-марфуу-м-машфуу-м-манқушун фӣ-л-лавҳи ва-л-қалам. Сайиди-л-араби ва-л-аҷам. Ҷисмуҳу муқаддасум- муаттарум-мутаҳҳарун фӣ-л-байти ва-л-ҳарам. Шамси-з-зуҳо бадри-д-дуҷо садри-л-уло нури-л-ҳудо мисбоҳи-з-зулам. Ҷамили-ш-шиями шафеи-л-умам. Соҳиби-л-ҷуди ва-л-карам. Валлоҳу осимуҳу ва Ҷибрилу ходимуҳу ва-л-буроқу маркабуҳу ва-л-миъроҷу сафаруҳу ва сидрату-л-мунтаҳо мақомуҳу ва матлубуҳу ва-л-матлубу мақсудуҳу ва-л-мақсуду мавҷудуҳу …

Аз бузургони салаф[1] ба ривояте омадааст, ки: «Агар касе аз сидқи дил ва нияти холис ин дуруди муаззамро бихонад, ба зиёрати Расулуллоҳ (с) мушарраф хоҳад шуд». Ва тариқаи беҳтарин барои хондани ин дуруд чунин аст, ки ба шаби ҷумъа, ё панҷшанбе баъд аз намози хуфтан вузу карда, ғусл кунад ва …

Ин салавоти шариф дорои фазоили зиёде буда, беҳтарини онҳо сафои дил дар муҳаббати Худованди мутаол мебошад.[1] Салавот ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва саллаллоҳу ала-л-аввали фӣ-л-иҷоди ва-л-ҷуди ва-л-вуҷуд. Ал-фотиҳи ли кулли шоҳиди ҳазратайи-ш-шоҳиди ва-л-машҳуди-с-сирри-л-ботини ва-н-нури-з-зоҳири-л-лазӣ Ҳува айну-л-мақсуд. Муҳаййизу қасаби-с-сабқи фӣ олами-л- хулуқи-л-махсуси би-л-убудийяти-р-рӯҳи-л-ақдаси-л-алиййи ва-н-нури-л-акмали-л-баҳиййи-л-қоими би камоли-л-убудийяти фӣ Ҳазрати-л-Маъбуди-л-лазӣ уфизу ало рӯҳи мин …

Имом Қуртубӣ мефармояд, ки: «Агар касеро мушкиле ва ё муҳимме пеш ояд ва ё аз барои дафъи душмане оҷиз бошад «Салавоти нория»-ро 4444 бор бихонад, бо фармони Аллоҳи таоло ва бо сабаби ин дуруди муборак он шахс ба муроди худ хоҳад расид ва дари хайру баракат бар рӯйи ӯ кушода …

Агар касе ин салавоти шарифро як бор бихонад, дар номаи аъмоли ӯ савоби дувоздаҳ ҳазор дурудро навишта мешавад. Ва ҳар толиби илме, ки пеш аз шуруъ кардани дарс ин салавотро бихонад, Аллоҳ таоло ба сӯйи вай бо назари раҳмат менигарад ва барои ӯ оташи дӯзахро ҳаром мегардонад. Ва агар касе, …

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало сайидино Муҳаммадив-ва ало оли сайидино Муҳаммадим-би адади кулли зарратим-миата алфа алфа марраҳ.[1] Хосиятҳои он дурудхое, ки ба сабаби хонданашон ҷамоли ҷаҳонорои Расулуллоҳ (с)-ро дар хоб дида мешавад Аз ҳама лазизтарин ва ширинтарин хосияти дуруди шариф ин аст, ки аз касрати[2] ӯ ушшоқи гиромӣ ба шарафи мушоҳидаи …

Салавоте, ки ҳар маротиба хондани он савоби даҳ ҳазор салавот аст Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало сайидино Муҳаммадин махталафа-л-малавони ва таоқаба-л-асрони ва кара-л-ҷадидони ва-стақбала-л-фарқадони ва баллиғ рӯҳаҳу ва арвоҳа аҳли байтиҳи мина-т-таҳийята ва-с-салом.[1]   [1] «Ганҷҳои маънавӣ». Саҳ. 291.

Ҳар кӣ ин дурудро вазифа кунад (бихонад), ӯро савоби тамоми китоби «Далоилу-л-хайрот» ҳосил мешавад.[1] Салавот ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало сайидино Муҳаммадив-ва ало оли сайидино Муҳаммадин адада мо фӣ илмиллоҳи салотан доиматам бидавоми мулкиллоҳ.[2] [1] «Маҷмӯаи вазоиф». Саҳ. 308. [2] «Маҷмӯаи вазоиф». Саҳ. 308.

Ҳар кас ин салавотро бар Расулуллоҳ (с) фиристад, гуноҳонаш маҳв мегардад ва бар душманонаш ёрӣ карда шавад ва рӯзӣ бар ӯ кушода гардад ва дар биҳишт аз руфақои Ҳазрати Муҳаммад (с) хоҳад буд. Салавот ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Аллоҳумма салли ало Муҳаммадив-ва оли Муҳаммадин ҳатто ло ябқо салот. Аллоҳумма борик ало …